Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη
Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις. Προφανώς είπε πράγματα που
ήθελε να ακούσει μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού. Ευνόητο είναι
έτσι ότι προκάλεσε σφοδρή κριτική τόσο από τη δεξιά όσο και από την εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά.
Η κυβέρνηση αναστατώθηκε,
γιατί διαπίστωσε την απήχηση που είχαν τα λεγόμενα του Τσίπρα στις
τάξεις μερίδας ψηφοφόρων της. Επιχείρησε έτσι να απαξιώσει με επιθετική
φρασεολογία τις δεσμεύσεις, όπως τις...
χαρακτήρισε ο ίδιος, που ανέλαβε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «έχει μπει στη φαντασίωση ότι
έχει στο τσεπάκι του τους δανειστές», δήλωσε χαρακτηριστικά η
κυβερνητική εκπρόσωπος.
Για «φεστιβάλ ανευθυνότητας» και... «στιλ Μαυρογιαλούρου (!)» έκανε λόγο ο πρόεδρος τουΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Εδώ που τα λέμε, φτηνά τη γλίτωσε ο Τσίπρας, γιατί προχθές ο Ευ. Βενιζέλος χαρακτήρισε... «φαντάσματα της παράταξης»
και «καλικάντζαρους» τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν μαζί του,
υπονοώντας -χωρίς πάντως να τους αναφέρει προσωπικά- τον υπουργό του
ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον Γιώργο Παπανδρέου!
Η ουσία όμως της κριτικής που ασκεί η
κυβέρνηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καθόλου φαιδρή. Από τη στιγμή που
και ο Αλέξης Τσίπρας αποδέχεται πλήρως το ίδιο πλαίσιο διαπραγμάτευσης
με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τι τον κάνει να νομίζει ότι αυτός θα πετύχει να
μην τον λιώσουν οι Ευρωπαίοι δανειστές; Η αλήθεια είναι ότι στο σημείο
αυτό καθόλου πειστική δεν είναι η απάντηση που έδωσε ο πρόεδρος του
ΣΥΡΙΖΑ. Τι είπε ακριβώς: «Εμείς είμαστε έτοιμοι για τη διαπραγμάτευση
και εργαζόμαστε για τη διαμόρφωση των ευρύτερων δυνατών συνεργασιών στην
Ευρώπη.
Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι έτοιμη για άλλη μια φορά να αποδεχθεί ό,τι οι πιστωτές αποφασίσουν και η μόνη συμμαχία που οικοδομεί είναι με τη γερμανική κυβέρνηση. Αυτή είναι η διαφορά μας και αυτό είναι εντέλει το δίλημμα: Ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή συνυπογραφή όλων
των αποφάσεων των δανειστών για την Ελλάδα από την κυβέρνηση Σαμαρά. Με
δυο λόγια, το δίλημμα είναι: διαπραγμάτευση ή μη διαπραγμάτευση»!
Ο Αλέξης Τσίπρας δηλαδή ορίζει τη διαφορά του από τον πρωθυπουργό στο ότι αυτός θα διαπραγματευθεί, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς δεν διαπραγματεύεται,
ότι αυτός διαμορφώνει ευρύτερες συνεργασίες στην ΕΕ, ενώ ο Σαμαράς
συμμαχεί μόνο με τους Γερμανούς! Με άλλα λόγια, οι συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ
με την εντελώς ανύπαρκτη Αριστερά στην ΕΕ θα αποδειχθούν ισχυρότερες από
εκείνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρόλο που η Δεξιά και η Κεντροαριστερά
κυριαρχούν στην ΕΕ! Αυτοί οι ισχυρισμοί και όσοι κινούνται στο πλαίσιο
αυτής της λογικής, στερούνται σοβαρότητας.
Η πέραν του ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά, δικαίως από τη σκοπιά της, είναι έξω φρενών με την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα και
το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα πρώτα για όλα τα κόμματα και
τις οργανώσεις της ελληνικής Αριστεράς πλην του ΣΥΡΙΖΑ, η Γερμανία μέσω
της ΕΕ και για να αξιοποιήσει προς όφελός της και μόνο το ευρώ, είναι
αυτή που επέβαλε το Μνημόνιο στην Ελλάδα. Δεν προέκυψε από «λάθη» του
Γιώργου, του Σαμαρά και του Βενιζέλου.
Από την αριστερή σκοπιά πολιτικής ανάλυσης, όσο διατηρείται το πλαίσιο της αντιμετώπισης των συνεπειών του Μνημονίου μέσα στο ευρώ και την ΕΕ,
καμιά σημασία δεν έχει ποιος είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας. Οποιος και
να είναι, οι Γερμανοί θα τον υποχρεώσουν να ακολουθεί πειθήνια την
πολιτική που αυτοί θα υπαγορεύουν! Επίσης αν δεν κάνουμε λάθος, ο Αλέξης Τσίπραςστην ομιλία του δεν μίλησε για αριστερή κυβέρνηση.
Δεν είναι τυχαίο αυτό. Αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε σίγουρα είναι μέτρα
οικονομικής ανακούφισης των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων, με τα οποία δεν
διαφωνεί φυσικά κάθε αριστερός, αλλά ούτε κατά διάνοια συνιστούν
πολιτική αριστερής κυβέρνησης.
Ούτε καν αποκαθιστούν έστω τις ζημιές που υπέστησαν οι εργαζόμενοι,
οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι από την πολιτική των μνημονιακών
κυβερνήσεων. Η οικονομική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων π.χ. επί δεξιάς
διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, το 2009, ήταν απείρως καλύτερη από
αυτή που θα επικρατήσει, αν εφαρμοστεί πλήρως το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που εξήγγειλε ο Τσίπρας!
Αλλο πράγμα μια κυβέρνηση ανακούφισης των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, όπως αυτή που εξήγγειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ,
και εντελώς άλλο πράγμα η πολιτική μιας αριστερής κυβέρνησης, περί της
οποίας δεν έκανε κανέναν λόγο. Είναι προφανές ότι δεν τον ενδιαφέρει πια ο σχηματισμός αριστερής κυβέρνησης. Αλλα πράγματα θέλει.
*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014