Τελικά δεν έφταιγαν οι μισθοί...
H διατίμηση της εργασίας και η φορολογία είναι
εκείνα που διαχωρίζουν τη δεξιά από την αριστερά. Με τη φορολογία έχουμε
καταλάβει όλοι τι έχει συμβεί: το κράτος αναζήτησε τα εισοδήματα από τα
οποία θα μπορούσε να αντλήσει άμεσα φόρους (φόρος ακινήτων, μισθοί,
συντάξεις κ.λπ.) και τα φορολόγησε χωρίς ελεος για να
καλυφθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Σε αυτή τη φορολόγηση, εισοδημάτων 6000 και 10.000 ευρώ το χρόνο, συνέπραξε και ένα κόμμα που καλεί σήμερα στον διάλογο της κεντροαριστεράς, οι φόροι περιουσίας μακροπρόθεσμα θα μπορούσαν να του πιστωθούν.
Στην έκθεση του ΔΝΤ, την Παρασκευή, γίνεται η παρατήρηση ότι παρά τη συμπίεση των μισθών οι εξαγωγές δεν αυξάνονται. Διότι προφανώς το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας δεν ήταν οι μισθοί. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε εν όψει των εκλογών επαναφορά του βασικού κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Η κυβέρνηση, αφού πρωτοστάτησε στην υποστήριξη των αιτημάτων συμπαθών ομάδων συμφερόντων (π.χ. ξενοδόχοι), στην επαναφορά του κατώτατου μισθού τώρα κάνει την πάπια. Μαζί με τον κυβερνητικό της εταίρο επικαλούνται διαρκώς -και σωστά- την ανάγκη να απασχοληθούν πρώτα οι άνεργοι. Αλλά το πρόβλημα των ανέργων δεν είναι το μισθολογικό κόστος. Για τους περισσότερους από αυτούς είναι τι ακριβώς μπορούν να προσφέρουν στην οικονομία. Το όργιο της λεηλασίας της εργασίας από εργοδότες και κράτος διαρκεί τώρα τρεισήμιση χρόνια. Είναι ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο ένα τμήμα του εκλογικού σώματος -το νεότερο και το δυναμικότερο- στρέφεται στον ΣΥΡΙΖΑ.
Το να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα αυτού του τμήματος είναι σημαντικό, όχι επειδή ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, όσο γιατί αν παγιωθεί αυτή η κατάσταση οι καλύτεροι θα συνεχίσουν να εγκαταλείπουν τη χώρα. Διότι αυτοί που φεύγουν στην πλειονότητά τους δεν είναι οι άνεργοι, αλλά εκείνοι που δουλεύουν για να μένουν με τους γονείς τους, χωρίς να μπορούν να αναταποκριθούν ούτε στα στοιχειώδη.
Photo: Panayiotis Tzamaros / Fosphotos.com
Πηγή:protagon.gr
καλυφθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Σε αυτή τη φορολόγηση, εισοδημάτων 6000 και 10.000 ευρώ το χρόνο, συνέπραξε και ένα κόμμα που καλεί σήμερα στον διάλογο της κεντροαριστεράς, οι φόροι περιουσίας μακροπρόθεσμα θα μπορούσαν να του πιστωθούν.
Στην έκθεση του ΔΝΤ, την Παρασκευή, γίνεται η παρατήρηση ότι παρά τη συμπίεση των μισθών οι εξαγωγές δεν αυξάνονται. Διότι προφανώς το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας δεν ήταν οι μισθοί. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε εν όψει των εκλογών επαναφορά του βασικού κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Η κυβέρνηση, αφού πρωτοστάτησε στην υποστήριξη των αιτημάτων συμπαθών ομάδων συμφερόντων (π.χ. ξενοδόχοι), στην επαναφορά του κατώτατου μισθού τώρα κάνει την πάπια. Μαζί με τον κυβερνητικό της εταίρο επικαλούνται διαρκώς -και σωστά- την ανάγκη να απασχοληθούν πρώτα οι άνεργοι. Αλλά το πρόβλημα των ανέργων δεν είναι το μισθολογικό κόστος. Για τους περισσότερους από αυτούς είναι τι ακριβώς μπορούν να προσφέρουν στην οικονομία. Το όργιο της λεηλασίας της εργασίας από εργοδότες και κράτος διαρκεί τώρα τρεισήμιση χρόνια. Είναι ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο ένα τμήμα του εκλογικού σώματος -το νεότερο και το δυναμικότερο- στρέφεται στον ΣΥΡΙΖΑ.
Το να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα αυτού του τμήματος είναι σημαντικό, όχι επειδή ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, όσο γιατί αν παγιωθεί αυτή η κατάσταση οι καλύτεροι θα συνεχίσουν να εγκαταλείπουν τη χώρα. Διότι αυτοί που φεύγουν στην πλειονότητά τους δεν είναι οι άνεργοι, αλλά εκείνοι που δουλεύουν για να μένουν με τους γονείς τους, χωρίς να μπορούν να αναταποκριθούν ούτε στα στοιχειώδη.
Photo: Panayiotis Tzamaros / Fosphotos.com
Πηγή:protagon.gr
