Μανώλης Γλέζος
Γράφει στο ΕΘΝΟΣ ο Βασίλης Γκουρογιάννης*
Οι ήρωες, μεταξύ των οποίων και ο Μανώλης Γλέζος, είναι άξιοι τιμής
γιατί σε κάποια δεδομένη κρίσιμη στιγμή που κινδύνευαν τα αγαθά (υλικά
και ηθικά) των πολλών έπαιξαν τη ζωή τους κορώνα - γράμματα. Αλλά αυτό
το παιχνίδι κορώνα - γράμματα όταν αφορά θέματα ζωής και θανάτου δεν
έχει τις... πιθανότητες πενήντα πενήντα, όπως στρίβουμε και ρίχνουμε το κέρμα πριν από την έναρξη των ποδοσφαιρικών αγώνων. Οι πιθανότητες είναι απειροελάχιστες, γι' αυτό και η τιμή που οφείλουμε όλοι προς τους αληθινούς ήρωες πρέπει να είναι μεγάλη.
Κανείς ήρωας δεν διανοήθηκε όταν έκανε το καθήκον του ότι τον περιμένουν δόξες και τιμές στο μέλλον. Αν ήταν έτσι θα είχαμε πλήθος ηρώων. Αυτό που είχαν κατά νου κατά την κρίσιμη στιγμή της απόφασης και της εκτέλεσης της ηρωικής πράξης ήταν η βεβαιότητα του θανάτου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Κωνσταντίνος Κανάρης που ποτέ δεν μίλησε για το κατόρθωμά του παρά μόνο στα βαθιά γεράματα προς κάποιον ξένο πρεσβευτή, από τις διηγήσεις του οποίου γνωρίζουμε τα συναισθήματα του ναυάρχου, τότε ακόμα άδοξου μικροκαπετάνιου. Είπε ο ναύαρχος στον ξένο συνομιλητή του: «Οταν ξεκίνησε η επιχείρηση είπα στον εαυτό μου, σήμερα θα πεθάνεις Κωνσταντή».
Παρομοίως θα είπε και ο Γλέζος και ο Σάντας συλλογιζόμενοι με τους νόμους των πιθανοτήτων την επιχείρηση κατάβασης της ναζιστικής σημαίας και την πιθανότητα να επιζήσουν μετά από αυτό. Πρέπει να αποσυνδέσουμε τον Γλέζο από τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον στείλουμε στην Ευρωβουλή όχι για να εκπροσωπήσει το πολιτικό κόμμα, αλλά το ελληνικό έθνος. Φαντάζομαι την εικόνα να προεδρεύει ο Μανώλης Γλέζος στο Ευρωκοινοβούλιο, ένας θαλερός υπέργηρος, ένα σύμβολο των αγώνων της Ελευθερίας, και από κάτω μαζεμένοι να χειροκροτούν όλοι οι βουλευτές της Ευρώπης.
Δεν θα είναι τιμή για τον Μανώλη Γλέζο, θα είναι τιμή για μας και θα είναι χαρά για τους Ευρωπαίους να δουν έναν ήρωα που έρχεται από πολύ πίσω, σαν να είναι ένα υπερφυσικό όραμα που εμπνέει και καθοδηγεί. Ας δώσουμε λοιπόν, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, την ευκαιρία να ζήσει το Ευρωκοινοβούλιο μία μεγάλη ιστορική στιγμή.
